حاج روح الله فرمانده شهید گردان خیبر

 در هفته دفاع مقدس هستیم ،قصد داشتم خاطره ای از جنگ را عنوان نمایم ولی یک

لحظه شما را یاد کردم وبا خود گفتم چه بهتر از کسانی یاد شود که حماسه 8سال دفاع

مقدس را با ریختن خون خود آبیاری نمودند.

سردار شهید سالهاست که از وداع اندوهناک تو با بچه های تیپ نبی اکرم(ص) می گذرد.

سالهاست که همرزمانت در ازدحام غصه و تنهایی به یاد شما خو گرفته اند.دوباره شمیم

خوش مزارت بوی قصرشیرین و بازی دراز و پادگان ابوذر را بر مشام جانمان نشانده است.

بازهم روزهای با تو بودن در ذهنمان تداعی می شود.بچه های جا مانده از قافله گردان

خیبر مهجور و دلشکسته و فقط با دلخوشی از خاطراتت ادامه حیات می دهند. با هم عهد

بسته بودیم که تا آخر با هم باشیم،آماده بودیم که مردانه بمیریم،در پیچ و خم جنگ دلیرانه

بمیریم،،بنا بود ما برویم تا دیگران بمانند اما تو رفتی و ما ماندیم!

حاج روح الله تو هجرت کرده ی نظرآباد بودی و هجرت بعدی شما نزد خدا بود،فرماندهی برای

شما کلید رسیدن به مقصود بود و بس.شما از همه ی میدانها عبور کردی و تا بدانجا رسیدی

که در یافتی باید از همه افقها نیز گذشت و به سوی خدا رفتی و از خون وضو ساختی و تا

بی کرانگی آسمانها پرواز کردی،شما که رفتی نخلهای ساحل الوند قصرشیرینو ارتفاعات سر

به فلک کشیده بازی دراز از فراقت در خویش مویه کردند.

فرمانده عزیز!بعد ازشهادتت بسیجیان دلاور خیبری، همرزمان شهید چون قلیوند و خزایی ها پرچمی

را که شما برافراشتی بر زمین ننهادند وادامه دهنده راحت بودند و گردان خیبرت را با شهادت در

راه خدا همراهی نمودند و عده ای نیز از قافله جا مانده ودر دنیای پوچ و بی ارزش به زندگی

روزمره مشغولند ، این روزها به نام هفته دفاع مقدس نامگذاری شده، ایکاش مسئولین ذیربط

به گوشه ای از وصیت شما که احساس می کردی جای شما در این دنیا نیست و می خواستی

فقط با خدای خود تنها باشی کمی می اندیشیدند و حداقل در این روزها سری به خانواده های

شما ودیگر شهدا ی مظلومتان می زدند تا دین به دنیا داده های امروزی بدانند که شهدا چشم

و چراغ این ملتند نه اینکه از 8سال دفاع مقدس فقط 7روز و آنهم فقط ساعتی را گرامی میدارند

و چه زود شما و ما جامانده از قافله ها را از یاد بردند ولی خوشا به حالتان که رفتید و امروز را

نمی بینید ،همرزمان جامانده از قافله شما جزء حسرت به دل بردن و خون دل خوردن از نحوه

بر خورد و پاسداشت ایثارگریهای آنان چیزی به دل نمی برند و ... .

  واما بسیجیان شهید خوشا بحالتان!بدا به حال ما جا مانده از قافله ها

شادی روح شهدای مظلوم 8سال دفاع مقدس بخصوص شهدای تیپ نبی اکرم(ص)صلوات

جنگ تحمیلی و دفاع مقدس

اگر در جنگ تحمیلی کمک مردم نبود،محال بود دولت بتواند به تنهایی آن را اداره کند

 وملت ایران عزیز

دریافتند که تنها راه برای دفاع از اسلام و انقلاب،ایستادگی و مقاومت است.

درطول هشت سال دفاع مقدس از حیثیت، ناموس،دین،تمامیت ارضی،انقلاب،حکومت

،نظام اسلامی

و قرآن دفاع کردیم و چنین دفاعی،مقدس است و ملت ایران ثابت کرد که می تواند از

خودش دفاع کند

و به دفع تجاوز برخاست و با دفاع مقدس از میهن اسلامی ،سیلی محکمی بر دشمن

متجاوز نواخت.

این فداکاریهای بزرگ در کنار حضور مستمر رزمندگان بسیجی ما در جبهه های جنگ

تحمیلی توانسته

است اسلام را سر بلند و دست بیگانگان را از میهن اسلامی کوتاه و ایران را بلند آوازه

و آبرومند سازد 

خدایا امام(ره) افتخار می کرد که یک بسیجی باشد و از خدا می خواست که با

بسیجیانش محشورشود ،

پس بیاییم با زنده نگه داشتن یاد و خاطره آن عزیزان ،ایثارگری و مجاهدت آنها را به  نسل های بعد از جنگ منتقل نما ییم       .                 

 شادی روح شهیدان شادالله سلیمی،نورخدا نهاوندی،جبار فتاحیان وحسین راعی صلوات

عید سعید فطر مبارک

کم کم غروب ماه خدا دیده می شود صد حیف ازاین بساط

که بر چیده می شود در این بهار رحمت و غفران و مغفرت خوشبخت آن کسیست که

بخشیده می شود. باعرض سلام و قبولی طاعات و عبادات همه شما عزیزان،از

درگاه ایزد منان،حلول ماه مبارک شوال وفرارسیدن عید سعید فطر را به شما

خانواده معظم ایثارگران ، همرزمان سرافراز ، بینندگان محترم وبلاگ همرزم یاب و

 دوستان وهموطنان گرامی تبریک عرض می نماییم.

کامران عبادی- نورخدا سهم الدینی

شادی روح شهدای 8سال دفاع مقدس صلوات

 اکیپی داشتیم که فقط لحظه شماری می کردیم برای حضور در عملیات ،در ماه های

مرداد و شهریور سال 64 اطلاع یافتیم که عملیاتی در پیش است حرکت کردیم و از طرف

تیپ مارا به قرارگاه رمضان معرفی کردند، گروه اعزامی مقرر گردید به فرماندهی آقا مهدی

در چندین عملیات پارتیزانی برون مرزی در داخل خاک عراق شرکت کنند.لباسهای کردی

 را پوشیده و آموزش مختصر جنگهای چریکی را گذرانده و با پای پیاده روانه خاک عراق شدیم

و بعد از چند شبانه روز در نزدیکی روستاهای دراو و تارستان (دره شیو تو) مستقر شدیم وبه

گروهای 5و6 نفره بهمراه یک نفر بلد چی که معمولا از برو بچه های (لشگر بدر،کردهای عراقی،

یا حزب الدعوه) بودند راهی ماموریتها می شدیم یکروز بهمراه شهید قلیوند و برادران رستم آبادی

و حسن زاده و کرمی از ماموریتی به سمت عقبه گروه که چندین کیلومتر در داخل خاک عراق

بود در حال بازگشت بودیم یکباره چشمم به یک عراقی افتاد و ایشان سنگر گرفته و من نیز

بقیه دوستان را متوجه و سریعا سنگر گرفته و مقداری از هم فاصله گرفتیم ابتدا فکر می کردیم

مارادنبال کرده اندبعد کم کم فهمیدیم که ایشان تنها است به طریقی ایشان را وادار به تسلیم

شدن کردیم ودر نهایت دستهاشو بالا برد و تسلیم شد ،نگو شب قبل ایشان با فرمانده خودش

در گیر واز پایگاهش فرار نموده که بیاید به سمت ایران ( راست یا دروغ می گفت فرمانده را کشته

و فرار کرده)و راه را گم کرده بود و نمی دانست در کجاست ما ایرانی یا عراقی یا ترکیه ای هستیم

در هر صورت ایشان اصلا نای حرکت کردن هم نداشت واز ما خواست که اورا سوار یکی از قاطرهایی

که حامل ملزوماتمان بود سوار کنیم و بالاخره شهید قلیوند از راه دلسوزی گفت اسیر است کمکش

کنیم در آن شرایط سخت چندین کیلومتر در داخل خاک عراق ایشان را تا قسمتهایی به عقب آورده

واورا تحویل دادیم و قرار بود برادران ارتش عملیات قادر را در آن منطقه انجام دهندکه از این اسیر

نهایت بهره برداری را نمودند، در هر حال روزگار طوری شده بود که این اسیر سوار بر قاطر با زبان

عربی به ما  می گفت خسته ام خسته به پشت قاطر بزنید که راه برود ، شهید قلیوند خدا بیامرز

با زبان کنگاوری می گفت(تونو خدا ببین شانس مارو ایما خومون و زور راه مه ریم اینم بیه وبال

 گردنمون) در این مقطع همرزمان عزیزم آقایان قلیوند،نورخدا،تکلو،کرمی،دهنوی،رستم آّبادی،

حسن زاده گل اغلان ،خزایی ،خاکی و دیگر عزیزان که نامشان در ذهنم نیست مارا همراهی

 می کردند.یادش بخیر

شادی روح شهیدغلامحسین تکلو صلوات